1. reflectie
De introductie dagen waren geweest ik had helemaal zin in de echte lessen. Toen kreeg ik een ongeluk dat weekend daarvoor. Ik had een hersenschudding. Ik ben toen veels te vroeg weer naar school gegaan. We kregen een rondleiding in de werkplaats, maar hier heb ik heel erg weinig van meegekregen. Hier heb ik eigenlijk het hele jaar nog last van gehad. De 3d vakken vielen mij best wel zwaar omdat ik niet graag in de werk plaats wilde werken. Ik wist bij god niet meer hoe die machines werkten. Dit is ook te zien aan mijn werk van het eerste half jaar. Het was niets extreems. Na veel vragen over de machines weet ik er een stuk meer van en is mijn 3d werk ook stukken beter geworden.
De 2d vakken van onder andere Roel, Loukie en Marion, vond ik helemaal geweldig. Marion verwacht best veel van je en die gaf me ook redelijk wat kritiek bij de eind evaluatie. Ik weet van mezelf dat ik best moeilijk met kritiek om kan gaan aangezien ik m’n hele leven alleen maar heb gehoord hoe mooi mijn werk was. Ik merk nu aan het eind van het jaar dat ik echt veel liever wat kritiek krijg.
Het treinreizen viel en valt me af en toe nog steeds best zwaar. Ik wordt er erg moe van en als ik stage heb moest ik de vroegste trein nemen die er reed. Daar zag ik dan ook flink tegen op. De stages daar en tegen vond ik heel erg leuk. Bij de eerste stage heb ik echter wel wat kansen laten liggen, Ik had achteraf gezien toch liever wat meer echt zelf alleen voor de klas gestaan. Ik vond dit echter doods eng nog. De tweede stage liep ik bij een peuter speel zaal. Daar ben ik nu nog mee bezig en dit bevalt me erg. Het is leuk om een andere doelgroep voor ogen te hebben en te zien hoe zij leren. Ik heb hier ook meer kansen gepakt en dacht bij mezelf dat ik het nu moet doen, omdat ik er anders later spijt van krijg.
Wat ik wel hoopte van dit jaar, was iets meer voorbereiding op het daadwerkelijke lerarenschap. Het voelde een beetje alsof ik in het diepe werd gegooid bij mijn eerste stage. Ik wilde meer leren over hoe leraren in bepaalde situaties handelen en handige tips voor als je daadwerkelijk voor de klas staat.
Wat ik zelf nog erg zie als een zwakke kant van mij, is het zenuwachtig worden als ik voor een groep iets moet vertellen. Op de middelbare school had ik hier absoluut geen last van en stond zo voor 100 volwassenen een praatje te houden. Nu begin ik echter vaak rood te worden en weet ik niet wanneer ik moet ademhalen of praten. Op sommige dagen heb ik hier totaal geen last van, maar meestal wel. Ik wil er achter komen hoe ik dit kan controleren. Hoe ik makkelijker voor een groep mensen kan staan, en mijn verhaal kan vertellen.
Waar ik ook last van had dit jaar was mijn doorzettingsvermogen. Ik heb vaak bij mij zelf gedacht van, laat maar zitten, dit kan ik niet en dit lukt mij niet. Toch is het me vaker gelukt dan ik had gedacht, en dat gaf me best wel een soort van energie boost.
Als ik terug kijk op dit jaar vond ik het een zwaar jaar. Maar dit vooral om dat ik erg veel heb geleerd. Niet alleen over mezelf, maar ook van anderen. Hoe pakken zij het aan en hoe kan ik dat dan doen om mezelf beter te maken.
Ik merk dat ik sterker in mijn schoenen sta en ik kritiek beter kan verdragen. Dit was een belangrijk punt voor mij. Slechte kritiek kon mij erg van slag maken en ik had er dan ook gewoonweg geen zin meer in. Nu weet ik beter hoe ik er mee om kan gaan. Ik raak niet meer meteen in een negatieve bui en mijn doorzettingsvermogen laat mij niet meer in de steek. Ik ga nu ook veel liever uitdagingen aan dan voorheen. Ik steek nu veel meer uur in mijn huiswerk dan in het begin van het jaar en ik merk ook dat ik vaak veel meer tevreden ben over mijn werk dan in het begin van het jaar.
Ook vind ik dat ik een zeer fijne klas zit. Iedereen is oprecht geïnteresseerd in elkaar en helpt elkaar verder. We lachen veel maar zijn ook serieus en in zo’n omgeving bevind ik mij graag.
zondag 13 september 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten